บ้างานจนลืมวันเกิดตัวเอง
by ผมชื่อไก่ครับ ตอนนี้ผมกำลังธุรกิจส่วนตัว เป็นธุรกิจเล็กๆ ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย และผมเองก็ทำแค่คนเดียว ผมเปิดเป็นร้านชาไข่มุกร้านเล็กๆ ร้านนึงครับ ซึ่งร้านนี้ก็เกิดมาจากการที่ผมใช้เงินก้อนสุดท้ายของตัวเองที่มีอยู่มาลงทุน และตั้งแต่ผมหยิบเงินก้อนนี้มาใช้มันก็ทำให้ผมกลายเป็นคนขยันขึ้นมามากๆ เพราะว่าตัวของผมเองก็ต้องรีบหาเงินทุนที่ลงทุนไปกลับคืนมาให้ได้เร็วมากที่สุด ผมเลือกที่จะไม่จ้างลูกน้องเพราะว่าผมอยากจะลดภาระค่าใช้จ่ายลงยิ่งสภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ อะไรเซฟได้ก็ต้องเซฟครับ ผมต้องรีบขยันเก็บเกี่ยวเงินให้ได้มากที่สุดเพื่อที่จะเอาเงินก้อนนี้มาเป็นทุนที่ใช้สำหรับเปิดร้านเพิ่ม เพราะว่าผมอยากจะให้แฟนของผมออกจากงานประจำที่ทำอยู่เพื่อมาทำธุรกิจส่วนตัวด้วยกัน แต่ก่อนที่แฟนของผมจะลาออกผมก็ต้องทำตัวของผมให้เป็นเสาหลักให้ได้ก่อน และนั่นจึงเป็นสาเหตุว่าทำไมผมถึงเป็นคนที่บ้างานมาก ผมทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด ตื่น 6 โมงเช้า นอนเกือบเที่ยงคืนทุกวัน ตอนเตรียมของผมก็ไม่ได้ปิดร้านนะครับ ผมเลือกที่จะจ้างคนไปซื้อของมาลงให้ เพราะว่าถ้าผมปิดร้านไปซื้อของมาลงเองมันก็เหมือนว่าผมจะเสียรายได้ไปเลยหนึ่งวันเต็มๆ สู้จ้างคนเสียเงินหลักร้อยยังจะดีกว่า …