ในวันที่ติดฝนกับรุ่นน้องที่โรงเรียนที่ศาลาข้างทาง ไม่ต้องสืบว่าเกิดอะไรขึ้น

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวของผมโดยตรง ผมจะบอกก่อนว่าตัวของผมเองเป็นนักเรียนชั้น ม.6 ของโรงเรียนแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ซึ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวของผมที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้มันเกิดขึ้นในช่วงกีฬาสี ซึ่งผมก็ต้องจัดกิจกรรมและตัวของผมเองเป็นหัวหน้าสี และผมก็ต้องคอยจัดการและแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น และวันก่อนที่จะจัดงานกีฬาสีมันก็เป็นธรรมเนียมที่เราจะต้องมีการบายศรีและไหว้ครูก่อนที่จะจัดงานทุกครั้งเพื่อความราบรื่น แล้วผมก็ได้ฝากรุ่นน้องชั้น ม.5 คนหนึ่งที่อยู่สีเดียวกับผมซึ่งแม่ของน้องคนนี้รับทำใบสีและร้อยพวงมาลัยขายอยู่แล้ว แล้วก็จะได้ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการจัดงานกีฬาสีครั้งนี้ด้วย ซึ่งวันก่อนที่จะจัดงานผมก็ต้องพาน้องคนนั้นไปเอาบายศรีลงมา เพราะว่าตัวของผมเองก็ไปบ้านของน้องเขาไม่ถูก ลำพังจะให้น้องไปเองผมก็สงสารและด้วยความเป็นหัวหน้าสี่ผมก็ต้องแสดงความรับผิดชอบตรงส่วนนี้ด้วย และการเดินทางของผมผมก็ต้องขับมอเตอร์ไซค์พาน้องเค้าขึ้นไปบนเขา เพราะว่าบ้านของน้องคนนี้อยู่ที่บนดอย แต่ถามว่าที่จริงแล้วผมจะหาร้านบ่ายสี่ใกล้ใกล้กับโรงเรียนก็ได้ แต่ผมก็อยากจะส่งเสริมและหารายได้ให้กับแม่ของน้อง และเป็นการช่วยสนับสนุนคนที่อยู่สี่เดียวกันด้วย เพราะสีอื่นอื่นส่วนมากก็จะใช้ญาติพี่น้องของคนในสีเป็นคนทำบายศรีให้

ตอนที่ผมกับน้องเขาขึ้นไปข้างบนเพื่อที่จะไปเอาบายศรีก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ แต่ว่าขากลับตอนที่ผมจะลงมาที่โรงเรียนช่องฟ้าเริ่มครึ้ม ก้อนเมฆเริ่มเกาะกลุ่มกันเยอะขึ้น รอบด้านของผมเริ่มมืดไปหมด ผมได้แต่ภาวนาขออย่าให้ฝนตก เพราะว่าลานกีฬาสีก็ยังจัดไม่เสร็จ ถ้าโดนฝนเข้าไปก็กลัวว่างานนี้จะเละแน่ๆ และกว่าจะทำสถานที่เสร็จก็คงใช้เวลาดึกดื่น และผู้ปกครองบางคนก็คงจะไม่เห็นด้วย แต่กับสิ่งที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นก็เกิดขึ้น ระหว่างที่ผมกำลังขับรถลงจากเขาฝนก็เริ่มตกปอยปลาย ตอนนั้นผมกลัวว่าบ่ายสี่จะพังผมจึงรีบขับรถให้ไวที่สุด แต่โชคดีที่ระหว่างทางนอนมีศาลาแห่งหนึ่ง ผมจึงถามน้องคนนั้นว่าจะเอายังไงจะให้ขับลงไปเลย หรือจะหลบฝนตรงนี้ก่อนดี และน้องเค้าก็คงกลัวว่าบายศรีจะพังแล้วน้องเขาก็คงไม่อยากจะตากฝนด้วยน้องจึงเลือกที่จะหลบฝนที่ศาลาข้างทางก่อน ผมจึงขับรถเข้าไปจอดที่ข้างทางแล้วก็เข้าไปหลบฝนที่ศาลากับน้อง ม.5 คนนี้

ระหว่างที่เราทั้งสองคนกำลังหลบฝนกันอยู่ผมได้แต่ภาวนาว่าขอให้ฝนหยุดตกไวๆเพราะว่าผมก็อยากจะรีบลงไปช่วยเพื่อนเพื่อนและน้องน้องจัดสแตนเชียร์ให้เสร็จ เพราะถ้ากลับดึกคนที่เหลือช่วยก็จะน้อยลง และจะเป็นงานหนักของเด็ก ม.6 ที่เป็นแม่งาน แต่ฝนก็กลับตกหนักขึ้นเรื่อยเรื่อย แม้แต่ศาลาก็คุ้มฝนไม่อยู่ ฝนที่ตกจากด้านนอกกระเด็นเข้ามาด้านในจนเสื้อนักเรียนที่น้อง ม.5 คนนั้นใส่อยู่เปียกซก แล้วพอเสื้อน้องคนนั้นเปียกก็ทำให้ผมได้เห็นเสื้อในสีชมพูของน้องที่ใส่มาวันนี้ ตอนนั้นผมรู้สึกเงี่ยนขึ้นมาทันที และยิ่งฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ผมก็อดใจไม่ไหวเพราะว่าเสื้อมันแนบเนื้อตัวน้องเขามาก ผมเดินไปใกล้ใกล้กับน้องคนนั้นแล้วผมก็ดูดปากกับน้อง ม.5 คนนั้น แต่ใครจะไปรู้ว่าน้อง ม.5 ก็อาจจะเงี่ยนเหมือนผมก็ได้ น้องเค้าเอาลิ้นออกมาแลกลิ้นกับผม ตอนนั้นควยของผมเริ่มแข็ง ผมเอามือไปจับที่นมของน้องคนนั้น ส่วนมือของน้องคนนั้นก็มาจับที่ควยของผม และในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว ผมกับน้องคนนั้นก็ได้เสียกันในศาลาข้างทางริมถนน แล้วก่อนที่ผมจะจับน้องคนนั้นเย็ดหี น้องเค้าก็ดูดควยให้ผมด้วยนะครับ ต้องบอกเลยว่าน้องคนนี้ลีลาใช้ได้เลย แล้วแถมน้องยังให้ผมปล่อยน้ำเงี่ยนแตกใส่ปากน้องอีกต่างหาก และหลังจากที่ผมกับน้องเย็ดกันเสร็จ ฝนก็หยุดตกพอดีเลยครับ ผมกับน้องก็เลยรีบขับรถลงมาแล้วเตรียมงานกันต่อแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ